Friday 14 December 2012

احمد شاملو



21آذر 1304- تهران، خیابان صفی علیشاه، شماره 134 

احمد شاملو دومین فرزند حیدر شاملو و کوکب عراقی بود.از آنجا که پدر افسر ارتش و پیوسته در مأموریت بود، کودکی نوجوانی اش را بین خاش و مشهد و زاهدان و طبس ، رشت و سمیرم و آباده و ارومیه ،و... گذراند. کلاس ششم دبستان شیوهو مراجعه بهفرهنگآنندراج را از نیای مادری خودمیرزا شریف‌خان آموخت و ضبط کلمات و اصطلاحات عامیانه را کم و بیش از همان زمان آغاز کرد. 

در 17 سالگی به خاطر فعالیت های سیاسی ( ضد متفقین) به زندان افتاد و قریب دو سال را در بازداشتگاه سیاسی شوروی در رشت گذراند، یک سال پس از آزادی ، در رضاییه چریک های فرقه دموکرات او و پدرش را دو ساعت چشم بسته جلو جوخه اعدام نگه داشتند...، پس از این تحصیل را رها کرد و به تهران آمد تا در یک کتاب فروشی کار کند. 

در سال 1325 با شعر" ناقوس" نیما یوشیج برداشتش از شعر دگرگون شد. شهرت اصلی شاملو به خاطر نوآوری در شعر معاصر فارسی و سرودن گونه‌ای شعر است که با نام شعر سپید شناخته شده است ، و البته تألیف بزرگترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامه مردم ایران ، مجموعه کتاب کوچه ، که نامش را پر آوازه کرد. 

از دفترهای اشعارش میتوان به : مدایح بی صله ، هوای تازه ، ابراهیم در آتش ، آیدا در آیینه، ققنوس در باران، و ... اشاره کرد. او همچنین چندین نشریه ادبی – هنری منتشرکرده و یا درانتشار آنها همکاری داشته از جمله ؛ سخن نو ، ادیب ، بامشاد ، هدیه ، آشنا، ایرانشهر، کتاب هفتهوکتاب جمعه. 

با ترجمه هایش از شعرهای لنگستون هیوز ، مارگوت بیکل، لورکا، اکتویوپاز و نرودا دریچه ای نو از شعر جهان بر فارسی زبانان گشود. 

در ترجمه ، چه در شعر و چه در نمایشنامه و ... بیشتر سعی در انتقال مفهوم و حس و حال اثر، در ترکیبی ادبی و موزون دارد تا وفاداری صرف به نگارنده اثر؛ و البته دیدگاهش را برخی ستوده وبرخی بر آن تاخته اند. 

او برای ارتقأ فرهنگ ایران از هیچ کوششی فروگذار نکرد معروف‌ترین ترانه‌های عامیانه‏ معاصر فارسی " پریا ، دخترای ننه دریا و قصه ی مردی که لب نداشت" را سرود، حتی زمانی چند نیز برای کودکان کار کرد؛ از جمله برنامه تلویزیونی قصه های مادر بزرگ ، کتاب صوتی خروس زری پیرهن پری؛ و آثارش هرکدام به نوعی جاودانه شدند. 

یادش گرامی 

چراغی به دستم، چراغی در برابرم: 

من به جنگ سیاهی می روم.