Friday 7 December 2012

سلام میکنم



سلام میکنم، درود میگویم، نمیدانم در تمام زبان ها چرا یک کلمه به عنوان شروع تمام چیزها وجود دارد. کاش می شد حرفم را بدون مقدمه بزنم. کاش هیچ سلامی نبود چون که پیروش خداحافظی باید گفت. کاش قصه از قصه ی ما به سر رسید کلاغه به خونش نرسید شروع می شد و کاش کلاغی بی خانمان وجود نداشت. کاش یک رنگی بود، کاش دو رنگی جزء سانسورشده ی قصه زندگی ما بود و کاش عشق جای کلمه ی خدای مهربون را در جمله ی یکی یود یکی نبود، غیر از خدای مهربون هیچ کی نبود را میگرفت. کاش هوا بود برای تنفس، کاش نسیم بود برای حس یک بوی خوش. کاش همیشه بهار نارنج بود و کاش کلمه ای به اسم کاش وجود نداشت.....

کاش، دیگر نیست، تمام شد. رفت . به آرزویم رسیدم که کاش را از صحنه ی روزگار حذف کردم. کلمه اگر، به میدان می آید. به جنگش میروم که او را نیز از این روززگار بی فرجام حذف کنم. گویا کلمه ی اگر سخت تر حذف میشود. چرا که اگر حذف شدنش سخت نبود کلمه ی کاش را زودتر از کلمه ی اگر حذف نکرده بودم، اگر حذف میشود ...

و در نهایت حسرت میخورم که ای کاش حذف نشده بود این کلمه ی استثنایی که بار تمام مشکلاتمان را به دوش میکشد. بهتر از آن این که ای کاش بود تا من می توانستم در این لحظه بگویم ، اگر کنارت بودم، آسمان شهر دلم آبی بود.....

آنجلو میکله پیه مونته زه، استاد برجسته ی ایرانشناسی



استاد آنجلو میکله پیه مونته زه(Angelo Michele Piemontese) یکی از برجسته‌ترین دانشمندان ایتالیایی در قلمرو مطالعات ایرانی است. او پس از تحصیلات خود در مؤسسۀ شرقی ناپل در سال ۱۹۶۲ میلادی و یک دوره همکاری با هیئت باستان‌شناسی ایتالیا در غزنه افغانستان از سال ۱۹۶۶ دورۀ درخشانی را در مقام استادی زبان و ادبیات فارسی در همان مؤسسه آغاز کرد. او در همان سال به تدریس در رم پرداخت و در آن‌جا در سال ۱۹۷۸ به مقام استادی رسید

پروفسور « پیه مونته زه» سال‌ها استاد ادبیات فارسی و زبان‌شناسی در دانشگاه‌های رم، ونیز و استراسبورگ بوده‌ و «کتابشناسی ایران در زبان ایتالیایی» از برجسته‌ترین کارهای این ایرانشناس ایتالیایی است. پیه مونتسه نسخه معتبری از منطق‌الطیر عطار را هم کشف و منتشر کرده است. از دیگر کارهای او شناختن و شناساندن شاهنامه خطی مورخ ۶۱۴ هـ.ق است که پایه چاپ شاهنامه معتبر «جلال خالقی‌مطلق» قرار گرفت. «سفارت ایتالیا در تهران» کتاب نفیس دیگری است که به همت این ایرانشناس ایتالیایی منتشر شده است. زنده‌یاد ایرج افشار_پژوهشگر و ایرانشناس_ در سال ۱۳۷۱ تاکیده کرده بود که «دنیای علم، آگاهی از سابقه ایرانشناسی در ایتالیا را مدیون پیه مونته زه است که عمرش را در کارهای دانشگاهی و در رشته ایرانشناسی گذرانیده و دارای چندین کتاب اساسی و ۶۰ – ۵۰ مقاله ممتاز و ابتکاری در آن زمینه است

پیه مونته زه می‌گوید: نام «ماریو» امروزه یکی از معروف‌ترین نام‌ها برای مردان ایتالیاست و بر اساس آمار، حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در ایتالیا به این نام شناخته می‌شوند که برگرفته از نام یک جوان مسیحی ایرانی عهد ساسانیان است.

به گفته ی وی، تاریخ روابط دو کشور از رم باستان یعنی از دو سده پیش از میلاد شروع می‌شود. دولت رم آن زمان ابرقدرت اروپا بود که مرزش تا خاورمیانه گسترده بود و ایران هم در همین منطقه (خاورمیانه) ابرقدرت بود. مرز این دو امپراتوری، شام، عراق و خلیج فارس بود و به همین دلیل حدود هفت سده روابط خصمانه ای بین دو امپراطوری در جریان بود اما از قرون وسطی و دقیقاً از زمان ایلخانیان به بعد این رابطه برعکس و از دشمنی به دوستی تبدیل شد. این روابط دوستانه تا امروز باقی مانده است

پروفسور پیه مونته زه در ارتباط با یادگارهایی که از حوادث، رویدادها و شخصیت‌های تاریخی ایرانی ایتالیا به جای مانده است به نقاشی‌هایی اشاره می کند که در کاخ‌ها و کلیساها کشیده شده که به ویژه ایران باستان مثل کوروش کبیر است؛ به عنوان مثال در کاخ کویریناله (Palazzo del Quirinale) که در سال 870 میلادی اقامتگاه پاپ‌های رُمی بود، روی یک دیوار نقاشی بزرگی از «کوروش کبیر» وجود دارد که فرمان آزادی اسرائیلیان را از اسارت در بابل ابلاغ کرده است

در کاخ واتیکان تالاری وجود دارد که آن را «رافائل» مشهورترین و بزرگ‌ترین نقاش دوران رنسانس نقاشی کرده است که به آن «مدرسه آتن» می‌گویند و نشان از هماهنگی مدرسه‌های فلسفه یونانی و در عین حال برخورد میان ارسطو و افلاطون دارد. این نقاشی حقیقتاً هماهنگی ایده‌آلی و آرمانی فلسفه‌ها و علوم را به نمایش گذاشته است. نقاشی رافائل، تصویری از زرتشت که گویی از آسمانِ آبی در دست دارد و رو به روی او، بطلمیوس جغرافیدان یونانی عهد باستان، که ایستاده و کره زمین را با دست نشان می‌دهد، نمایان است. در این تصویر ارسطو هم در کنار افلاطون با انگشت زمین و افلاطون هم با انگشت آسمان را نشان می‌دهد. بنابراین در نقاشی رافائل، زرتشت شخصیت مقابل افلاطون است.

بیستمین دوره جایزه بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی، به پاس سالها تحقیق در زمینه ی زبان و ادبیات فارسی به پروفسور «آنجلو میکله پیه مونته زه» اهدا شد.

تولید سلول های خورشیدی از کربن



همواره دو عامل مهم راندمان و همچنین هزینه، در تولید سلول های خورشیدی نقش موثری ایفا میکند. نسبت انرژی الکتریکی تولیدی یه انرژی تابشی دریافتی ، کارایی یک سلول خورشیدی تعریف می شود که پنل های خورشیدی موجود در بازار دارای کارایی حدود 15-10 درصد و بهترین کارایی بدست آمده حدود 40 درصد است که در آزمایشگاه بدست آمده. اما شاید فاکتور هزینه یکی از مهمترین عوامل عدم فراگیر شدن پنل های خورشیدی باشد. حالا یک تیم پژوهشی در دانشگاه استنفورد گامی جدید در جهت کاستن از هزینه های تولید سلول های خورشیدی برداشته، آنها توانسته اند سلول های خورشیدی از جنس کربن تولید کنند. این سلول دارای سه لایه از کربن است که دو لایه اول آن کارجذب نور را انجام می دهد و لایه سوم نقش الکترود را عمل می کند.

هرچند ساخت این سلولها بدلیل استفاده از کربن بسیار ارزان تمام می شود اما فعلا بازدهی آنها کمتر از یک در صد است و نمیتوان منتظر تولید انبوه آن جهت مصارف عمومی بود.

کوتاه اما خواندنی ....

اینجا در ایتالیا روزی نیست که واژه هایinsalata ، vegetale ، ... را نشنویم . سال ها پیش فردوسی بزرگ در شاهنامه آورده است،ایرانیان باستان تا پیش از ضحاک به گیاهخواری و پرهیز از کشتن حیوانات اقدام می کردند.


جز از رستنیها نخوردند چیز          زهرچه از زمین سر بر آورد نیز
پس آخر شه بدکنش رای کرد             به دل کشتن جانور جای کرد
ز هر گونه از مرغ و از چارپای     خورش کرد و آورد یک یک به جای


خوب با کمی تخفیف ، نسخه ایتالیایی و زیست محیطی گیاهخواری که حکیم به آن اشاره می کند به قرار زیر است:

یادی از شعر نو


سخن شاعر سخن کسی است که خود را به خطر انداخته است.     ( موریس بلانشو )

حال دیگر شاید بازخوانی - و بهتر همخوانی – آثار معاصران یک ضرورت است ؛ اگر یکی دو نسل پیش گاه میشد با خود نویسنده یا حداقل صدای شاعر هم نفس شد ، اما امروز آن آثار را بر صفحات چاپ شده می بینیم ، پس آموزش آنها ، حتی درست خواندن سطر سطر یک شعر کمکی است به درک درست رفته ها .



علی اسفندیاری ( نیما یوشیج ) متولد 1274 در یوش می باشد ، پدرش ابراهیم خان اعظام السلطنه بود ، او دوازده ساله بود که همراه خانواده به تهران رفت و در مدرسه عالی سن لوییس مشغول به تحصیل شد و پس از پایان تحصیلات در وازرت دارایی مشغول به کار شد که این شغل را مطابق میل خود نیافت و آن را ترک کرد که پس از بیکاری افکار گوناگونی به سراغش آمد، وی می خواست در نهضت جنگل به میرزا کوچک خان بپیوندد.فعالیت شعری وی از سال 1300 با"قصه رنگ پریده" آعاز شد ، نیما در سال 1305 با عالیه جهانگیر ازدواج کرد ، او در تاریخ 13 دی 1338 درگذشت.

سال 1301 هجری شمسی با انتشار " افسانه " نیما یوشیج ، مجموعه داستان کوتاه" یکی بود یکی نبود" جمال زاده و رمان "تهران مخوف "مشفق کاظمی و نیز نمایشنامه" جعفر خان از فرنگ برگشته" اثر حسن مقدم از هر نظر آغاز ادب معاصر محسوب می شود .اما دریغ که این قدمهای آغازین با استقرار حکومت رضاشاهی اندک اندک قطع شد . نشانه ی این قطع فرهنگی را می توان در ترور عشقی دید در 12 تیرماه 1303 و یا توقف چاپ آثار نیما از همین سالها تا 1316 و1317 و گوشه نشینی عارف و مرگ امثال حسن مقدم ؛ و بالاخره در پایان این دهه است که نیما با انتشار چند شعر در مجله موسیقی راهی را که سالها و در خاموشی کوبیده بود را در پیش پای نسل پس از 1320 می گشاید . از این چند اثر "افسانه" آغاز شعر نو است که تاکنون بارها به چاپ رسیده است؛ افسانه ی نیما مسلما از هر نظر آغاز راهی دیگر است در شعر فارسی ، یعنی از هر منظر که بدان بنگریم به کلی با آثار پیش از آن متفاوت است،ودر نتیجه با اثری روبرو می شویم که هم از نظر قالب یا وزن و هم زبان و مهمتر از اینها از نظر ساختار و نیز نمادین بودنش کاری است نو و در مجموع این همه سبب می شود تا بتوان "افسانه"را مانیفست شعر نو قلمداد کرد که در واقع مواجهه معاصران با اولین تجربه های سمبولیست هاست ؛ نیما در اغلب شعرها از غریب ماندن و یا دیگر بودن سخن می گوید و گاه این گلایه ها رنگ خصوصی می گیرد.

"قصه رنگ پریده" ، "افسانه" و "ای شب" تاثیر خود را به جای گذاشتند ؛ به قول آرین پور ، بهار در شعر دماوندیه به طور آشکار و محسوس تحت تاثیر قطعه "ای شب" قرار می گیرد و نیز به عقیده بعضی ها عشقی در "کفن سیاه" و شاید در"تابلوهای ایده ال" و شهریار در "افسانه شب" و "دو مرغ بهشتی" از نیما متاثر بوده اند . هر تحولی در بنیادهای اجتماع تحولی در حیطه ادب را به دنبال خواهد داشت که این امر منجر شد که نیما از تساوی مصراع ها دل بکند و قالب و زمان خاصش را عرضه کند ؛ پیش از" افسانه " سه شعر از نیما در دست است از "قصه رنگ پریده" و "منت دو نان" که اولی در همین قالب آشنای مثنوی است و دومی در قالب قطعه و تنها در "ای شب" است که جستجوی قالب جدید آغاز شده است ؛ تازگی "افسانه" نیز تنها در شکل قافیه بندی است ، آن هم در آزاد گذاشتن مصراع :

در شب تیره دیوانه ای کاو

دل به رنگی گریزان سپرده

در دره ی سرد و خلوت نشسته

همچو شاخه ی گیاهی فسرده

می کند داستانی غم آور

آن چه از" افسانه" برمی آید این است که مذهب نیما مذهبی است فردی و وسیله تقرب در این شعر مذهب شعر است و طریق تهذب نیز شعر ."با شعر به او تقرب می جویند....با شعر به او حمله می بریم . با شعر از او دور می شویم ." نیما از طریق شعر است که جهانش را کشف می کند و به آن شکل می دهد و یا ویرانش می کند ، تا از سر نو بسازد ؛ نیما همان کسی است که با مذهب فردی اش و توجه به جنبه های مادی اشیا در آغاز کار به جای تکرار مشاهدات گذشتگان تعابیر خاص خود را عرضه کزد .





منابع :

باغ در باغ – هوشنگ گلشیری – انتشارات نیلوفر

همخوانی با هم آوازان " افسانه " نیما ، مانیفست شعد نو

ماهنامه فرهنگی و هنری کلک – شماره 49-50

فضای سایبری : از دنیای حقیقی تا مجازی



بدون شک یکی از راه های ارتباط سریع و آسان در دنیای امروز، امکانات گسترده فضای سایبری است که کمابیش در بین اقشار مختلف جامعه نهادینه و درگاهی برای مبادله اطلاعات شخصی، خبررسانی، گفتگو و .... شده است. در این میان استفاده صحیح از دستاوردهای بشری همواره دغدغه صاحبان اندیشه بوده و آفت های احتمالی فناوری های پیشرفته را در کنار استفاده صحیح از آنها تبیین کرده اند. بشر موجودی اجتماعی است و برای برقراری ارتباط با همنوع خود از ابزارهای مختلفی بهره می برد. گفتمان مستقیم و بدون واسطه در دنیای واقعی، پس از فراگیر شدن شبکه های اجتماعی مجازی، کمرنگ شده و در پاره ای از اوقات، کاملا ارزش و اهمیت خود را از دست داده است. گاهی ساعت های متمادی صرف حضور در فضاهای سایبری می شود و درگیری ها و مشغله های شدید ذهنی به جای می ماند که بازتاب آن در زندگی اجتماعی حقیقی افراد چیزی جز خستگی، بی حوصلگی و حتی فرار از مواجهه رودررو با دیگران نیست. بدیهی است که ادامه شرایط موجود، نسل های آتی را بیش از گذشته تحت تاثیر قرار خواهد داد و گفتگو با زبان را دوباره به شکل گفتگو با علامت ها و نشانه ها برخواهد گرداند.